Overgang

Ik draag dit boek op aan mijn vader Ferdinand Cornelis Vree.
Mijn vader genoot altijd van mijn verhalen en stimuleerde mij van jongs af aan tot het schrijven van boeken.






Inhoud


Overgang, maak er een feestje van!

Hoofdstuk 1 : Marlies

Hoofdstuk 2 : Ruzie in huis

Hoofdstuk 3 : Foute boel

Hoofdstuk 4 : Explosieve reacties

Hoofdstuk 5 : Proost vriendinnetje

Hoofdstuk 6 : Naar het strand

Hoofdstuk 7 : Een goed gesprek

Hoofdstuk 8 : Vreselijke kater

Hoofdstuk 9 : Uit eten

Hoofdstuk 10 : Heldere ingeving

Hoofdstuk 11 : Weer aan het werk

Hoofdstuk 12 : Tweede pubertijd

Hoofdstuk 13 : Lijstje van Marlies

Hoofdstuk 14 : Start van het weekend

Hoofdstuk 15 : Goed gevoel



Voorwoord





t dank aan Amy Falkena en Eveline Vree
voor hun hulp bij de indeling, correcties en lezersreactie.

Overgang, maak er een feestje van!


Overgang bij vrouwen, hoezo feestje, welk feestje?! Volgens mij begrijp je het niet helemaal.
De overgang is iets waar je ongevraagd ingeslingerd wordt en die al helemaal niets leuks voor je in petto heeft. Het is een periode van op zijn kop staande hormonen, waarbij je ook nog eens van tijd tot tijd een rood hoofd, opvliegers en zweetaanvallen krijgt. Dit meestal op de meest vervelende momenten, waar je totaal niet zit te wachten om op die momenten van kleur te verschieten! Dat zogenaamde feestje, waar je waarschijnlijk ook nog zelf de slingers voor moet ophangen, wordt daarom dan ook vaak gezien als een misselijkmakende grap van je hormoonhuishouding die zich in je lichaam ontpopt. Dit kan, variërend van persoon tot persoon, gemiddeld een periode van 6 tot 7 jaar in beslag nemen.
Maar hoe kan je hier dan mee omgaan, zonder dat het al te grote schade aan je leven berokkent? Waar liggen de herkenningspunten en wat moet je omgeving doen, of juist niet doen? Hoe kun je zonder al te grote kleerscheuren door deze ongevraagde periode komen?
Het antwoord op deze vragen heb ik niet, wel kan ik je voorbeelden aandragen vanuit ervaringen en gebeurtenissen van mensen, waardoor je wellicht iets beter gaat begrijpen wat er met je gebeurt en waarom je dit voelt en je zo reageert. Hopelijk kun je hiermee jezelf en je gezin wat vervelende momenten besparen of kan het je inzicht geven in vernieuwende positieve wijzigingen in je leven.
De oplossing ligt meestal in het herkennen en erkennen van wat er gebeurt en je realiseren waardoor het komt. Hoe je dit oplost is persoonlijk en voor iedereen anders. Ben je daadwerkelijk aan het veranderen en gegroeid in kennis en inzichten waardoor je nu anders in het leven staat? Of is dat omdat je normen en waarden bijgesteld zijn, of heb je het ‘been there, done that, seen it all’-gevoel.
Maar bedenk wel dat het ook iets anders kan zijn, iets waar je na deze grap van je hormoonhuishouding misschien weleens spijt van kan krijgen en dan gewild had dat je het op een andere manier had aangepakt. Hoe dan ook, het kan geen kwaad om deze levenslessen tot je te nemen en doe ermee wat je zelf wil.


Hoofdstuk 1: Marlies


Neem nou Marlies, Marlies zat in een hectische periode van haar leven. Op haar werk was weer eens een reorganisatie gaande en bij haar man op zijn werk was het ook al een drukte van jewelste, met allemaal strakke deadlines en veel overwerk. Niet dat dit ongewoon voor haar was, maar toch viel alles haar de laatste tijd zwaarder dan normaal. Ze begon de hectiek een beetje beu te worden. Marlies leek wel in zo’n periode terechtgekomen te zijn dat je het allemaal een beetje zat wordt en alles te veel lijkt en te vermoeiend is.
Haar gedachten en emoties schoten van links naar rechts, het leek wel een rollercoaster in haar hoofd.
Moe van de hele week werken trof ze niemand thuis aan, maar overal om haar heen waren tekenen van leven te zien. Tassen midden in de kamer, een half leeggedronken pak sap en vieze borden op de salontafel. Het aanrecht was al niet veel beter en de vaatwasser stond geduldig te wachten tot hij leeggeruimd werd. Meteen uit haar werk had ze boodschappen gedaan en twee volle tassen op het aanrecht gezet. Om zich heen kijkend, vond ze geen plekje om de boodschappen op uit te pakken. Daarom besloot ze eerst de vaatwasser leeg te ruimen en weer te vullen met alle vuile vaat die ze her en der verzameld had, voordat ze aan de boodschappen ging beginnen.
Halverwege het uitpakken van de boodschappen werd ze overvallen door een deprimerend gevoel. Ze staakte haar actie, pakte een fles witte wijn en staarde vermoeid uit het raam. Eens in de zoveel tijd klap je die bekende paraplu weer eens open en probeer je een helikopterview van je leven te maken. Loopt alles nog wel naar wens en boek je vorderingen of ben je als een kip zonder kop paniekvoetbal aan het spelen?
En daar stond ze dan, met een wijntje in haar hand al starend uit het raam na te denkend over haar leven.


Haar kinderen waren zo te zien even thuis geweest en meteen na het nodige geconsumeerd te hebben weer vertrokken.
Marlies had drie kinderen: Jesper, haar oudste zoon van 20, Juliette, haar dochter van 18 en Jack, haar jongste zoon van 16 jaar. Alle drie waren het lieve kinderen waar ze eigenlijk helemaal niets over te klagen had, behalve dan dat ze blijkbaar alle drie tegelijk in de pubertijd waren beland. Dit was een nieuwe, verwarrende periode voor haar, vol met onbegrijpelijke emoties en reacties. Het zogenaamde losweekmoment waar elk kind doorheen gaat in zijn pubertijd had zich nu in drievoud bij haar aangekondigd.

Ze nam net een slok uit haar wijnglas toen ze opschrok van het lawaai van gierende banden en knallende uitlaten. Een viertal opgevoerde brommers probeerde tegelijkertijd haar voortuin in te racen om vervolgens met een hoop bombarie tot stilstand te komen.
‘Tsjonge jonge,’ zei ze, haar wijn van haar gezicht en blouse afvegend, ‘ook een goedemiddag jongens!’
‘Sorry mevrouw,’ zeiden Jacks vrienden nog lachend tegen haar. ‘We hopen dat u niet te erg bent geschrokken, maar we deden een wedstrijdje wie als eerste zijn brommer vooraan in de tuin kon parkeren. Heeft u een leuke dag gehad?’
‘Uh ja hoor, en jullie?’ antwoordde ze zo luchtig mogelijk.
‘Ja prima,’ antwoordden ze bijna in koor tegen haar. ‘We komen even een spelletje op de PlayStation spelen.’
‘Oké, willen jullie nog iets te drinken mee, je weet waar de koelkast staat dus neem wat mee naar boven.’
‘Bedankt,’ riepen ze en graaiden een paar blikjes drinken en een zak chips mee. Jack gaf haar in het voorbij lopen een vluchtige kus op haar wang. ‘Bedankt mam,’ fluisterde hij en weg waren ze weer.

Ze realiseerde zich dat ze makkelijk voor haar kinderen was. Maar juist deze momentjes, als ze zo’n vluchtige snelle welgemeende kus kreeg en hij haar liefdevol aankeek, waren haar zo ontzettend dierbaar.
Ze stond glimlachend met de overgebleven wijn in haar hand en dacht: er zit geen kwaad in die jongens. Ze zijn op hun manier gezellig en beleefd, dit gedrag hoort gewoon bij de leeftijd.
Marlies hoorde haar telefoon achter zich pingelen in haar handtas die ze over de stoelleuning had gehangen. Ze zocht in haar overvolle tas naar haar mobiel en zag dat Juliette haar appte dat ze in de stad stond en geen geld op haar ov-chip had om thuis te komen.